Weblog burgemeester

We ontkomen er niet aan. Aan verschillende dingen merk je dat het einde van het jaar in zicht komt. De supermarkten doen hun uiterste best om zo creatief mogelijk hun etenswaar aan te prijzen. De centrumondernemers in allerlei plaatsen organiseren extra activiteiten om met een gezellig ingerichte dorpsstraat de klanten te trekken. In Lemmer is dit weekend weer het grote Dickensfestijn. In Joure ontvangen we vrijdagavond de kerstman en is er zondag een kerstmarkt. Op verschillende plekken zijn er kerstconcerten die voor ieder wat wils bieden.

Het weekblad Elsevier riep deze week “de burgemeester” uit tot Nederlander van het jaar 2018. En dan in het bijzonder de bedreigde burgemeester. Jos Wienen, collega in Haarlem, is daar op dit moment wel het meest uitgesproken voorbeeld van. Hij moet fors worden beveiligd omdat hij ernstig wordt bedreigd. En er zijn meer collega’s die dit is overkomen. Gelukkig hebben we in onze regio (nog) niet te maken met dit soort toestanden.

Na ruim 16 jaar kwam er deze week een eind aan het wethouderschap van Johannes van der Pal. Heel veel mensen kwamen gisteren naar de afscheidsreceptie in Lemmer. Johannes van der Pal en Lemmer. Die twee horen bij elkaar. Een wethouder heeft een politieke functie. En in de politiek heb je meestal een vluchtig bestaan. Aan het eind van ieder jaar publiceert het blad Binnenlands Bestuur een overzicht van de wethouders die in dat jaar zijn afgetreden. Meestal is het een lange lijst. Een wethoudersloopbaan van 16 jaar is dus uitzonderlijk.

Voor de tweede keer in het bestaan van onze gemeente was er deze week een dorpencarrousel. Een mooie naam voor een mooi evenement. Tijdens de dorpencarrousel ontmoeten vertegenwoordigers van al onze dorpen elkaar, wisselen ze ervaringen uit en presenteren ze verschillende projecten. En er is gelegenheid om kennis te maken met organisaties die iets te bieden hebben aan de dorpen. Natuurlijk zijn ook leden van de gemeenteraad, het college van burgemeester en wethouders en ambtenaren aanwezig.

In de Eerste Kamer werd deze week gesproken over de manier waarop burgemeesters worden benoemd. In de Grondwet staat al heel lang dat de burgemeester door de Koning wordt benoemd. Al jaren wordt over deze bepaling gedebatteerd. En het lijkt er op dat deze zin in onze Grondwet nu echt wordt geschrapt. Volgende week moet er nog worden gestemd, maar de uitslag is al duidelijk.

Als burgemeester kom je overal in de gemeente. Het is bijzonder om te ervaren dat je (bijna) overal welkom bent. Mensen laten je toe in hun privé-omgeving , je mag  achter hun voordeur komen. En je hebt contact met mensen in alle levensfasen. Deze week is weer de week van het Nationaal Schoolontbijt. Overal in het land komt een schoolklas in de vroege ochtend op bezoek bij de burgemeester. Tijdens een ontbijt wordt er dan over van alles en nog wat gesproken.

Zondag was ik in het Groninger Museum. In de hal kon je de pianomuziek al horen. Het duurde maar even voordat ik de melodie herkende. “Wat de toekomst brenge moge, mij geleidt des Heren hand”. Een in kerkelijke kringen zeer bekend lied. Aangekomen op de tweede verdieping bleek dat Freek de Jonge het lied speelde. Hij zong er een eigen tekst bij. Een tekst vol met woorden die zo uit het oude lied leken te komen, maar toch een heel eigen betekenis kregen.

In de huis-aan-huis bladen van deze week stonden twee koppen naast elkaar. “Drie miljoen niet naar de zorg” boven een artikel over de kosten van het sociaal domein in onze gemeente. En “Mistige start met vorst” boven een mooie foto van een groep paarden in de mist. Bij mij kwam toen de titel van deze blog naar boven.

Binnen onze gemeente, maar ook daarbuiten, is op dit moment veel te doen op het gebied van openbare orde en veiligheid. Om in eigen huis te blijven; in de raadsvergadering van eind september is een nieuwe APV vastgesteld. Een nieuwe Algemene Plaatselijke Verordening. Die regelt een heleboel onderwerpen. Veel op het terrein van openbare orde. Dat varieert van regels om onveilige verkeerssituaties te voorkomen tot regels voor de terrassen van de horeca.

Vorige week kondigde ik al aan dat er op vrijdag nog iets bijzonders zou plaatsvinden. Omdat het tot het laatste moment een verrassing moest blijven mocht ik er nog niet over schrijven. Maar het werd wel weer een uniek gebeuren, op de Midstraat bij nr. 99. In de media is er al veel over geschreven. De KLM presenteerde in Joure het KLM-huisje. Ieder jaar wordt er een nieuw porseleinen huisje gemaakt. Dit jaar voor de 99e keer. Het is ieder jaar een replica van een bijzonder huis ergens in het land. En we mogen er best trots op zijn dat het nu een Jouster huisje met een lange geschiedenis is.

Vorige week beschreef ik één dag uit mijn agenda. Een aantal activiteiten en gebeurtenissen die je niet zo vaak mee maakt en die toevallig samenvielen op één dag. Daarom noem ik deze week een bijzondere week. Iedere dag gebeurde er wel iets dat die dag tot een bijzondere maakte en dat geldt dus helemaal voor deze week.

Soms heb je van die dagen. Dagen die er volledig anders uitzien dan wat normaal gebruikelijk is Afgelopen donderdag was zo’n dag. Het was de vierde donderdag van september. Dat is traditioneel de dag van de Jouster Merke. Die werd dit jaar voor de 552e keer gehouden. Het is traditie dat de burgemeester om zeven uur ’s morgens de klok van de Jouster Toer luidt als startsein van deze feestelijke dag. En na de burgemeester mogen ook de andere aanwezigen de klok luiden.

Terwijl in Leeuwarden duizenden mensen De Stormruiter bezoeken, een voorstelling waarin acteurs, muzikanten en paarden tot prachtig samenspel komen, hebben we in eigen gemeente ook een aantal culturele pareltjes. Wat hebben we genoten van Tommy, de Friese versie van de rockopera van The Who. Indrukwekkend. En wat is het park Herema State een mooie locatie voor dergelijke voorstellingen.

De vakantieperiode is echt voorbij. Bijna twee maanden lag het tempo van het bestuurlijke werk een stuk lager dan normaal. Er was tijd om veel evenementen te bezoeken en daar heel veel mensen te ontmoeten. En er was tijd voor vakantie. Die van mij bestond dit jaar uit twee delen. Aan het begin van de zomer heb ik in Denemarken Aarhus en omgeving bezocht. Die stad was vorig jaar Culturele Hoofdstad.

Gisteravond was de première van Weispield. Een bijzonder openluchtspel op een bijzondere locatie. Op het eilandje de Marchjepôle in het Tjeukemeer wordt een theatervoorstelling gespeeld. Dat betekent dat alle bezoekers per schip moeten worden gebracht. Aan boord begint de voorstelling eigenlijk al. Met verhalen worden de bezoekers voorbereid op de voorstelling. Meer dan 150 mensen zijn betrokken bij Weispield.

Een aantal weken geleden kwamen alle medewerkers van de gemeente die een taak hebben op het terrein van jeugd en jongeren bij elkaar voor een workshop over kindermishandeling. Er zijn voldoende protocollen en meldcodes, maar hoe zorg je nu dat die ook zo vroeg mogelijk in werking worden gezet bij een vermoeden van kindermishandeling. Daar ging het gesprek over.

Tijdens een netwerkbijeenkomst met gemeentebestuurders en ondernemers vertelde iemand deze week dat het soms moeilijk is om met een burgemeester of wethouder in contact te komen. Wij, één van mijn Friese collega’s en ik, waren verbaasd. Het is onze ervaring dat het juist niet moeilijk is om een afspraak met een collegelid te maken. Goede contacten met inwoners, vertegenwoordigers van maatschappelijke organisaties en het bedrijfsleven zijn immers essentieel voor een goed functionerend gemeentebestuur.

Zo nu en dan geef mijn blog een kijkje in mijn agenda. Daar staan veel terugkerende activiteiten in, maar vaak ook bijzondere dingen. Afgelopen vrijdag bijvoorbeeld was ik in Lelystad, te gast bij mijn collega Ina Adema. Samen met een stuk of tien andere collega’s hebben we in 2010 in het “klasje” voor beginnende burgemeesters gezeten. Ieder jaar komen we nog een dag bij elkaar om ervaringen uit te wisselen en bijzondere projecten in een gemeente te bekijken.

Gisteren was het dan zover. In de vergadering van de gemeenteraad kreeg ik het eerste exemplaar van het coalitieakkoord overhandigd. Op 21 maart zijn de verkiezingen voor een nieuwe gemeenteraad gehouden. Daarna is er een informateur aan de slag gegaan om te onderzoeken welke partijen met elkaar een coalitie zouden kunnen vormen. Op 12 april lichtte informateur Sander de Rouwe zijn verslag toe in een extra vergadering van de gemeenteraad. Daarna is de formatiefase van start gegaan onder leiding van Wendy Zuidema.

De voorbije week stond vooral in het teken van bestaande contacten versterken en nieuwe contacten leggen. Ik maakte kennis met een nieuwe bankdirecteur en een nieuwe politiechef en voerde de eerste overleggen met onze nieuwe gemeentesecretaris die volgende week met haar werk begint. Ook hadden we een “heidag” met de gemeenteraad en het college om elkaar beter te leren kennen en werkafspraken voor de komende jaren te leggen.

We stonden er weer mooi op in de (social) media. Heel veel gedoe over het tekort op het sociaal domein. Maar ging alles wat we lazen niet vooral over de randverschijnselen en veel minder over de inhoud? Ik krijg, net als raadsleden, ook vragen van inwoners. Men wil graag weten wat er nu precies aan de hand is. Sinds 2015 zijn gemeenten verantwoordelijk voor de jeugdzorg en voor de ondersteuning van mensen die hulp nodig hebben. Bijvoorbeeld in de vorm van een traplift, scootmobiel of huishoudelijke hulp. Voor 2015 waren rijk en provincie (financieel) verantwoordelijk voor deze taken. Nu doet de gemeente dat. Maar het budget werd vanaf het begin gekort.

Als ik naar mijn agenda kijk dan is Sloten op dit moment de plek met de meeste activiteiten. Sloten is ook niet voor niets de enige stad binnen De Fryske Marren. En dit jaar is het ook onze eigen culturele hoofdstad. Afgelopen weekend lag de Tromp in Sloten. Een prachtig zeilschip met aan boord een tentoonstelling over de 11 fonteinen die binnenkort in gebruik worden genomen.

Vorige week vierden we Koningsdag. In eigen gemeente in allerlei dorpen met vrijmarkten, muziek en andere activiteiten. De Koninklijke familie was op bezoek in Groningen. De viering van Koningsdag kreeg daar een nieuwe dimensie. Er was in het programma ruim aandacht voor de aardbevingsproblematiek in de provincie. Feest werd zo vermengd met inhoud. Mooi dat onze Koning op deze manier zijn verbindende rol in onze samenleving wil invullen.

Minister Cora van Nieuwenhuizen bracht maandag een bezoek aan Lemmer. De minister van Infrastructuur en Waterstaat sprak daar met een delegatie bestuurders en inwoners uit Friese en Drentse gemeenten. De gemeenten die te maken hebben met de routes van en naar vliegveld Lelystad. Ik mocht als burgemeester van de gastgemeente het gesprek in goede banen leiden. Na afloop meldde ik via twitter dat het een goed gesprek was geweest. Op dat bericht kreeg ik veel  reacties. En een groot deel was nogal negatief. In de trant van: hoe kun je een goed gesprek hebben terwijl straks 40000 van je inwoners in de herrie zitten.

In de collegevergadering van deze week kwam het veiligheidsprogramma voor dit jaar aan de orde. Ook de politiecijfers over 2017 lagen op tafel. Het is altijd interessant om te kijken naar de cijfers: heeft het ingezette beleid gewerkt of moeten we er een tandje bijzetten? In onze gemeente hebben we op veiligheidsgebied een aantal prioriteiten gesteld. Onderwerpen waar we extra aandacht aan geven. Dat zijn woonoverlast, alcohol- en drugsoverlast, woninginbraken en jeugdoverlast. En vorig jaar hebben we de ondermijnende criminaliteit aan het rijtje toegevoegd.

Namen we vorige week afscheid van de oude gemeenteraad en installeerden we de nieuwe, deze week waren er al de eerste activiteiten. In onze gemeenteraad, die 31 leden telt, zijn er 12 leden die nieuw zijn. En dat is best even wennen, voor de nieuwelingen, maar ook voor degenen die er al wat langer zitten. Wanneer je nog niet zoveel ervaring hebt met de manier van werken in zo’n raad dan val je misschien van de ene verbazing in de andere.

Het bericht dat het AZC in Balk wordt gesloten was voor veel mensen een verrassing. Balk overleefde in 2017 de reorganisatieronde van het COA, maar moet er in 2018 alsnog aan geloven. Na de zomer gaat het centrum dicht. Als je kijkt naar de instroom van asielzoekers in ons land dan moet je vaststellen dat het logisch is dat er minder asielzoekerscentra nodig zijn. In Nederland wonen nu 20000 mensen in een AZC. Daarvan hebben 8000 mensen al een verblijfsvergunning. Zij kunnen dus doorstromen naar een woning ergens in ons land.

Het was een week met enkele bijzondere gebeurtenissen. In Leeuwarden vonden de BusinessContactDagen plaats. Een jaarlijks evenement waar bedrijven zich presenteren. Er is volop gelegenheid om contacten te leggen en zaken te doen. Als gemeentebestuur hechten we er veel waarde aan dat de bedrijven uit onze gemeente goed vertegenwoordigd zijn. Het grootste plein op deze beurs is daarom het Fryske Marrenplein. Ook dit jaar met 25 ondernemers die samen met de gemeente twee dagen lang de economische sector in ons gebied presenteren. En op dinsdagavond kwamen er net al vorig jaar weer drie bussen met andere ondernemers uit de gemeente langs om met een grote groep te laten zien dat De Fryske Marren economisch iets te bieden heeft. Het bedrijfsleven bloeit en ook deze keer werd ik weer verrast door creatieve plannen die er worden ontwikkeld.

Dat er volgende week gemeenteraadsverkiezingen zijn weten we inmiddels allemaal wel. Partijen doen hun uiterste best zoveel mogelijk kiezers te winnen. En zelf heb ik ook via diverse media geprobeerd tot een zo hoog mogelijke opkomst te komen. Want dat zou goed zijn. De lokale democratie is van groot belang. De verkiezingen verdienen het om veel aandacht te krijgen. Maar er is op 21 maart nog een stembus in ieder stembureau.

Terwijl in eigen gemeente het eerste lijsttrekkersdebat werd gehouden mocht ik deze week naar de jaarlijkse burgemeestersdagen in Lochem. Van dinsdagavond tot donderdagmiddag met een groep collega’s in gesprek met deskundigen en met elkaar over onderwerpen waar we in ons dagelijks werk mee te maken krijgen. Deze keer ging het over de stand van zaken van onze democratie en over de positie van burgemeesters bij de collegevorming. Maar ook over de wijzigingen in de wetgeving rond geestelijke gezondheidszorg en de taken die burgemeesters hebben bij de acute zorgverlening aan mensen met verward gedrag.

Vorige week schreef ik geen blog. Ik weet niet of iemand mijn wekelijkse stukje heeft gemist, maar ik vond dat ik een reden had om een week over te slaan. Ik was namelijk een lang weekend in Rome. Qua weer had ik net zo goed thuis kunnen blijven. Het schijnt in de eeuwige stad zelden zo te regenen als in de afgelopen week. We hebben besloten maar een paar nieuwe paraplu’s aan te schaffen.

De gemeenteraadsverkiezingen van 21 maart komen steeds dichterbij. Vorige week hebben alle negen partijen die mee doen hun kandidatenlijsten ingeleverd. Ze staan op de website van de gemeente onder het kopje Verkiezingen. Negen partijen, met samen 165 kandidaten, gaan strijden om de gunst van de kiezer. Voor sommige kiezers is het niet zo moeilijk om een keuze te maken; je bent lid van een partij, je voelt je verbonden met een partij, of je kent iemand die op de lijst staat.

Vandaag op websites en morgen in de krant: De Fryske Marren vraagt een nieuwe algemeen directeur/gemeentesecretaris. Een interessante vacature. Ik verwacht dat er veel reacties zullen komen. Onze vorige gemeentesecretaris is naar de provincie Drenthe gegaan om daar provinciesecretaris te worden. Een mooie nieuwe taak. Maar dat betekent wel dat er bij ons een vacature is ontstaan die we graag op korte termijn willen invullen. Voor iedereen die niet dagelijks op het gemeentehuis komt zal de gemeentesecretaris een onbekende persoon en een onbekende functie zijn. Maar het is wel een heel belangrijke functie binnen de gemeentelijke organisatie.

Alle gemeenten in Nederland ontvingen deze week een brief van het Humanistisch Verbond. Het verbond wijst in deze brief alle kandidaat-gemeenteraadsleden op een opgave die ze na hun verkiezing mogelijk kunnen maken. Het gaat om het werken aan een inclusieve samenleving. Een samenleving waarin iedereen samen met anderen zijn leven kan vormgeven, midden in die samenleving en ongeacht leeftijd, achtergrond, inkomen en dergelijke.

Donderdag besteedde mijn favoriete ochtendblad drie pagina’s aan LF2018. En dan, gelukkig, niet alleen heel positief over de komende gebeurtenissen, maar ook met aandacht voor landschap, biodiversiteit en taal. Lezenswaardig. We gaan een mooi jaar tegemoet. Maar daar ging de blog van vorige week ook over. Dus nu iets anders. Deze week mocht ik op bezoek bij een echtpaar dat het 65-jarig huwelijk vierde. Er was een naturalisatieceremonie waarbij iemand na een lange procedure te hebben gevolgd eindelijk Nederlander mocht worden. En in het kader van de Nationale voorleesdagen mocht ik een mooi verhaal voorlezen aan een groep peuters bij de kinderopvang van SKIK. Leuke, en voor de betrokkenen ook bijzondere momenten. Maar daarnaast was er ook een heleboel “normaal” bestuurlijk werk, zaken die moeten gebeuren maar het nieuws niet zullen halen.

Het komt steeds dichterbij. Op 26 en 27 januari gaat LF2018 officieel van start. Leeuwarden-Fryslân 2018. Hoofdstad en provincie zijn samen een jaar lang Culturele Hoofdstad van Europa. De opening komt nog, maar intussen gebeurt er al een heleboel. Ook in onze gemeente. In mijn nieuwjaarstoespraak heb ik al verschillende culturele evenementen voorbij laten komen die dit jaar binnen onze gemeentegrenzen zijn te zien. En enkele daarvan zijn ook al begonnen of geopend.

Na een paar rustige weken rond de jaarwisseling is er nu weer volop drukte. En ook het politiek-bestuurlijke werk is weer van start gegaan. Fracties vergaderen, volgende week weer een raadscommissievergadering en deze week een informatiebijeenkomst. Deze keer in een bijzondere samenstelling. Tijdens informatiebijeenkomsten die met enige regelmaat worden gehouden worden de leden van de gemeenteraad door eigen medewerkers of externe deskundigen geïnformeerd over allerlei actuele ontwikkelingen.

In mijn nieuwjaarstoespraak heb ik alle Fryske Marders een goed en gezond 2018 gewenst, oftewel Folle lok en seine. Dat herhaal ik hier graag nog een keer. Voor het overige is deze eerste blog van 2018 gevuld met opmerkingen die de definitieve versie van die nieuwjaarstoespraak niet hebben gehaald.

Het is vandaag 22 december. Eén van de donkere dagen voor Kerst. En het is deze week buiten ook echt donker en triest. Ik hoop dat we de komende dagen letterlijk en figuurlijk van het licht mogen genieten. Net als andere jaren bereiden we ons dit jaar weer op allerlei manieren voor op de kerstdagen. Kerstborrels, kerstconcerten, kerstmarkten, kerstvieringen.